حداقل مدت توقف در درجات 99
اینبار با درجه های نیروی زمینی و نیروی هوای ارتش خدمت کاربران عزیز رسیده ایم.همانطور که میدانید در هر ارتشی از جهان برای نیروهای خود درجه هایی در نظر میگیرد که معرف رتبه فرد در حیطه کاری اوست.سایت نظامی آی آر ارتش سراغ درجه های نیروی زمینی و نیروی هوایی رفته تا در بهتر شناساندن این درجه به شما کمک کند.کمی توضیح درباره درجه ها خواهم داد و بعد سراغ فایل های اصلی خواهیم رفت.چندی پیش در ارتش درجات سربازان و سرجوخگان را روی آستین نصب می کردند. ولی در حال حاضر از درجات سرباز صفر تا استوار یکم روی بازو و درجات ستوان سوم تا ارتشبد سردوشی هستند.در ارتش به فرماندهانی که درجه آنها از سرتیب دوم تا ارتشبد باشد امیر می گویند.البته در ارتش بالاترین درجه سپهبد(دریاسالار در نیروی دریایی) می باشد و درجه ی ارتشبد(دریابد در نیروی دریایی) حذف شده اند.عزیزان در این مقاله در خصوص درجه های نیروی هوایی مطالبی مطالبی نوشته ایم و امیدواریم این مقاله هم مورد رضایت هم شما عزیزان قرار گیرد لذا در صورت دریافت اطلاعات بیشتر نیز میتوانید با سامانه صدای مشاور تماس حاصل نمایید
,,,,,,,,,
"سامانه مشاوره تلفنی نظام وظیفه ”
مشاوره دهنده تخصصی خدمت سربازی
برای تماس از کل کشور کافیست با تلفن ثابت و بدون گرفتن کد، با شماره 9099071611
شماره ویژه شهر تهران 9092301612
تماس از 8صبح تا 12شب
حتی ایام تعطیل
,,,,,,,
آشنایی با درجات نظامی
سرباز:
به عبارتی سرباز در معنای کسی است که از جانش در پی آرمانی گذشته و از باختن سرش ابایی نداشته باشد. ولی معنای کاربردی این واژه برای کسی به کار برده می‌شود که پیشهٔ نظامی‌گری داشته باشد و در ارتش خدمت کند که بدین معنا سپاهی و لشکری هم می‌گویند.
سرجوخه:
سرجوخه از درجه‌های ارتش است و به فرمانده ۴ یا پنج سرباز گفته می‌شود.
پیش از دوره رضاشاه به سرجوخه «سرجوقه» می‌گفتند.
گروهبان:
گروهبان نام یکی از درجات نظامی است. در ارتش به کسی گروهبان گفته می‌شود که فرمانده یک گروه باشد. گروه، نام از یگان‌های ارتشی است که معمولاً از ۸ تا ۱۲ نفر تشکیل شده‌است. هر گروه خود معمولاً از دو جوخه تشکیل می‌شود.
درجه گروهبان در نیروی زمینی برابر با درجه مهناوی در نیروی دریایی است.
پیش از دوره رضاشاه به گروهبان به طور کل «وکیل» و به گروهبان یکم «وکیل‌باشی» می‌گفتند.
استوار:
استوار درجه ایست در ارتش ایران میان گروهبان و ستوان.
درجه استوار دو مرحله دارد:
استوار دوم
استوار یکم
ستوان:
ستوان نام یکی از درجات نظامی است. در ارتش به کسی ستوان گفته می‌شود که فرمانده یک دسته باشد. دسته از یگان‌های ارتشی است که معمولاً ۳۰ تا ۴۰ نفر تشکیل شده است. در مرحله ستوانی نیز امکان ارتقاء وجود دارد و به این منظور درجات ستوان یکمی و ستوان دومی نیز داده می‌شود. ستوان نخستین درجه از درجه‌های افسری است.
واژه ستوان یا استوان در فارسی به معنی محکم و قابل اعتماد و موثق است. این واژه در پارسی‌میانه «اُستیگان» بوده است.
پیش از دوره رضاشاه به ستوان «نایب» می‌گفتند.
حداقل مدت توقف در درجات
بنا بر بند ب – ماده ۳۲ قانون استخدام نیروهای مسلح مصوبه ۲۹ آبان ۱۳۵۸ حداقل مدت توقف در درجات سربازی تا ستوانیار یکمی به شرح زیر بود:
از سربازی به سرباز یکمی ۶ ماه
از سربازی یکمی به سرجوخگی ۶ ماه
از سرجوخگی به گروهبان سومی ۱ سال
از گروهبان سومی به گروهباندومی ۳ سال
از گروهبان دومی به گروهبان یکمی ۳ سال
از گروهبان یکمی به استوار دومی ۴ سال
از استوار دومی به استوار یکمی ۴ سال
از استوار یکمی به ستوانیار سومی ۴ سال
از ستوانیار سومی به ستوانیار دومی ۴ سال
از ستوانیار دومی به ستوانیار یکمی ۴ سال
تبصره – حداقل توقف در درجات از سرجوخگی تا گروهبان دومی (داخل در ژاندارمری در صورتی که آموزشگاه دیده نباشند)، یک برابر و نیم مدت‌های مذکور در این ماده بود.
برابرهای قدیمی
در دورهٔ پادشاهی پهلوی با برپایی فرهنگستان زبان فارسی نام‌های درجه‌های ارتشی نیز دیگرگون شد. پس از تشکیل قشون متحدالشکل به سال ۱۳۰۰، درجات و مناصب سابق لغو و درجات جدید به این شرح تعیین گردید:
به درجات سرهنگ تمام و بالاتر سردار گویند
تابین اول ارشد بند که دو الی چهار ردیف است.
سرجوقه که رئیس یک جوقه‌است و از دو الی چهار بند تشکیل می‌شود.
وکیل راست و چپ که که اولی رئیس جوقه‌های اول و دوم (نیم رسد اول) و دومی رئیس جوقه‌های سوم و چهارم (نیم رسد دوم) است.
وکیل اول کارهای کلی گروهان را عهده‌دار است.
نایب که رئیس یک رسد است و از دو الی چهار جوقه تشکیل می‌شود.
سلطان رئیس گروهان است که از دو الی چهار رسد تشکیل می‌شود.
یاور فرمانده گردان است که از دو الی چهار گروهان تشکیل می‌شود.
سرهنگ رئیس فوج است که از دو الی چهار گردان تشکیل می‌شود.
سرتیپ رئیس تیپ است که از دو الی چهار فوج تشکیل می‌شود.
منبع:درجه های نیروی هوایی